മനസ്സേ,നീ അറിയുക…

ഞാനെന്റെ കണ്ണുകളടച്ചു..
എങും കട്ട പിടിച്ച ഇരുട്ട്…

ഏകാന്തതയുടെ തടവിലാക്കപ്പെട്ട മനസ്സ്

ഇരുളിന്റ മറവിൽ മിഴികൾതുറന്നു…

പ്രകാശം പരത്തുന്ന നിറഭേദങൾ 

തേടിഅലഞ്ഞ മനസ്സേ,

ഞാ൯ നിനക്കയ് കരുതിവച്ചതോ;

അന്ധകാരം നിറഞ്ഞ രാവുകൾ….

ഒടുവിൽ നീ അറിയും,
”എന്റെ ആത്മാവു ചിന്തിയ കണ്ണുനീർ

പ്രകാശമായിരുന്നു എന്ന്…”